Plots realiseer je jezelf “ik ken dit gevoel. Ik kèn deze angst.”
Een tijdje terug was ik in New York voor de Spirit Junkie Masterclass met Gabrielle Bernstein.
Daar kreeg ik de kans om mijn “public speaking skills” te oefenen voor een groep van 116 vrouwen, inclusief Gabby zelf.
Toen ik de opdracht net vernam voelde ik me onwel worden. Ik proefde een funky-tasting speeksel in mijn mond opkomen, ik ervaarde stress rond mijn maag, mijn hart begon veel sneller te bonken en ik voelde de heel sterke drang om weg te lopen. Misschien ken je dat gevoel.
Enkele seconden later was het alsof ik een stem in mijn hoofd hoorde:
“Ik kèn dit gevoel.”
“Ik herken deze angst.”
Even terug in de tijd
Toen ik 15 jaar was, ondertussen meer dan 20 jaar geleden, werd er bij mijn mama een hersentumor vastgesteld. Nog geen 6 maanden later was zij er niet meer. Tussen de diagnose en haar overlijden deden zich een paar momenten voor dat ze met mij probeerde te praten op een dieper niveau. Bijvoorbeeld toen ze voorstelde om samen voor een sjaaltje te gaan shoppen, om haar hoofd te bedekken na de operatie. Of toen ze polste wat ik er van zou vinden als ze het dressoir van in de inkomhal aan mij zou schenken; ze had de kast zelf van haar grootmoeder gekregen.
Ik was niet in staat om die gesprekken toe te laten. Ik voelde me heel bang binnenin. Zo bang dat ik liever weg liep. Ik liep weg naar mijn vader. Ik liep weg naar mijn kamer. Naar vriendinnen. Naar mijn toenmalige vriend. Ik was niet in staat om dat gevoel te dragen en het gesprek met haar aan te gaan.
Daar heb ik tot op de dag van vandaag spijt van en ik zal er waarschijnlijk voor de rest van mijn leven spijt om hebben.
Toen ik psychologie studeerde aan de universiteit ging ik ook door stresserende periodes, angst om te falen nam het van me over. In plaats van door te zetten, trok ik me terug en gaf ik op. Hetzelfde patroon zette zich verder tijdens de lange-termijn relaties die ik had. Je kent dat vast wel als je gedurende een lange tijd met iemand samen bent, kom je moeilijke momenten tegen. Als je je daar doorheen slaat, kom je er sterker uit, je groeit er samen sterker doorheen.
Maar ik groeide er nooit door. Ik trok me vooral terug, om me voor de angst voor afwijzing te beschermen.
Toen ik de opdracht rond public speaking hoorde en de drang voelde om weg te lopen, zei een stem in mijn hoofd:
“I know this feeling.”
“I recognize this fear.”
Angst is als de storm voor de stilte
Het lijkt wel een soort kracht, dat gevoel.
Weet je, vlak voor een ei openbreekt, is er een druk die te veel wordt,
een kracht die doet lijden.
Die kracht is nodig zodat het vogeltje uit de schel kan breken om het licht te zien en zijn vleugeltjes te sterken, zodat het kan gaan vliegen in plaats van opgesloten te blijven.
Als een vrouw zwanger is, vlak voor de geboorte, is er een kracht die de weeën op gang brengt zodat de baby de baarmoeder kan verlaten en de moeder het kindje in haar armen kan houden.
Als een zaadje openbreekt, is er een kracht nodig die het zaadje doet openbreken. Die spanning, die kracht is nodig zodat er later een statige boom uit kan groeien en die zijn ware kleuren aan de wereld kan laten zien.
Angst overstijgen
De public speech geven was ontzettend spannend maar ik ben de uitdaging aangegaan.
Nadien zei Gabby dat het “amazing” and “so poetic” was. Wauw…
De ervaring veranderde mijn leven.
Ik ontdekte nog meer het belang en de voldoening van angst overstijgen.
What’s your dream, to make this life a wonderful adventure?
Als we met een moeilijke situatie geconfronteerd worden, zijn er verschillende opties, we hebben verschillende mogelijkheden waaruit we kunnen kiezen. We hebben een keuze. Weg lopen, of bij dat gevoel blijven, het omarmen, en er door heen groeien. Sterker groeien.
In mijn leven was ik wat gewoon geworden aan weg lopen in plaats van mijn angst in de ogen te kijken.
Nu kies ik al even anders.
I choose to rise 
En ik ga jou inspireren dat ook te doen.
Er ligt zo veel moois aan de andere kant van angst.
Even kennismaken?
30 à 60 MINUTEN VIA ZOOM
Dit eerste gesprek is gratis en geheel vrijblijvend.
We bespreken waar je graag verandering in wilt.
Ik vertel hoe ik jou daarin kan ondersteunen en beantwoord jouw vragen.
Daarna besluit je of het goed voelt en of je met mij als coach verder wilt.